علائم و روش‌های مقابله با اضطراب در نوجوانان

اضطراب یک احساس نگرانی، ناراحتی یا ترس است که به صورت ترکیبی از احساسات، افکار و واکنش‌های فیزیکی تجربه می‌شود. همه ما هر از گاهی احساس اضطراب را تجربه می‌کنیم. این کاملاً طبیعی است و مقدار مشخصی از اضطراب به ما کمک می‌کند تا هوشیارتر و متمرکزتر باشیم. به عنوان مثال، درست قبل از امتحان، اضطراب کنترل شده تأثیر مثبتی دارد و به ما انگیزه می‌دهد، به ما کمک می‌کند افکارمان را روی کار متمرکز کنیم و ما را هوشیارتر می‌کند. اضطراب بیش از حد یا دائماً مضطرب بودن، برای زندگی و روابط ما ناسالم و مضر است.

علائم اضطراب نوجوانان؛

علائم فیزیکی شامل؛ افزایش ضربان قلب، نفس کشیدن خیلی سریع، لرزش یا عرق کردن، معده درد، خشکی دهان، عرق کردن بیش از حد معمول، منقبض شدن عضلات و پاهای لرزان.

افکار و احساسات: درگیر افکار منفی مانند "من در این امتحان مردود می‌شوم که به این معنی است که در زندگی عملکرد خوبی نخواهم داشت". "هیچ کس در این کلاس مرا دوست ندارد"؛ "وقتی این ارائه را انجام دهم، مردم به من خواهند خندید". "اگر اتفاق بدی برای پدر و مادرم بیفتد"، "من احمق هستم".

• احساس خارج از کنترل؛
• احساس بی حسی؛
• احساس عصبی بودن، سرگیجه یا ترسیدن؛
• نگرانی دائمی در مورد ناتوانی در کنار آمدن با مدرسه، دوستی‌ها یا موقعیت‌های اجتماعی؛

رفتار:

• گوشه‌گیری، عدم تمایل به مدرسه رفتن، اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی، دوری از خانواده یا امتحان چیزهای جدید.
• تکرار برخی رفتارها به صورت وسواسی مانند چیدن کتاب‌ها در قفسه‌ یا بررسی قفل بودن درها
• خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول
• نخوابیدن در حالی که ذهن همچنان روی افکار نگران کننده تمرکز می‌کند
• رفتار واکنشی‌تر در روابط اجتماعی

نکاتی برای کمک

مراقب خودت باش: گاهی اوقات وقتی افراد دارای مشکلات روانی هستند، ممکن است فراموش کنند یا انرژی لازم برای مراقبت صحیح از خود را نداشته باشند. با وجود احساس کمبود، حفظ یک رژیم غذایی سالم و داشتن مقدار مناسب خواب همچنان مهم است! همچنین مشخص شده است که ورزش باعث بهبود خلق و خو می‌شود!

با کسی در مورد احساس خود صحبت کنید: می‌تواند واقعاً آسان باشد که خود را از دیگران جدا کنید و زمان بیشتری را صرف افکار خود کنید. ممکن است انجام این کار آسان‌تر به نظر برسد، اما می‌دانیم که اشتراک‌گذاری افکار و احساساتتان به تسکین برخی از این احساسات کمک می‌کند و شرایط را کمی بهتر می‌کند. می‌توانید با یکی از اعضای خانواده یا دوست نزدیک خود یا یک مشاور در مورد احساس خود صحبت کنید (داشتن کسی که گوش دهد واقعا کمک می‌کند!)