چند روش برای تقویت املا در پایه ی اول

استفاده از برگه‌ی مچاله شده:

در این روش کلمات کلیدی را روی کاغذ نوشته و پس از مچاله کردن در اختیار آنان قرار می‌دهیم کودکان پس از خواندن کلمه‌ی مورد نظر خودشان به گروه‌های دیگر سرکشی می‌کنند تا کلماتی که شبیه نوشته خودشان هست پیدا کنند و با گروه جدید یک جمله بسازند.

املای آبی:

با استفاده از بطری‌های خالی سس یا قطره چکان یا آفتابه و آب و... در این روش دانش‌آموزان به محیط حیاط برده می‌شوند و کلماتی را که معلم می‌گوید، آن‌ها به وسیله‌ی آب و فشار قوطی روی زمین می‌نویسند.

روش توپی:

کلمات کلیدی یا مشکل را روی کاغذ نوشته و روی توپ می‌چسبانیم و هر بار توپ را به طرف یک دانش‌آموز پرتاب کرده، او پس از دیدن کلمه، جمله‌ای را به تمام کلاس دیکته می‌گوید.

کلمه‌ گم شده:

چند کلمه را روی تابلو درست می‌نویسیم، یکی از دانش‌آموزان را از کلاس بیرون می‌فرستیم و سپس یکی از کلمه‌ها را پاک می‌کنیم تا دانش‌آموز وقتی وارد کلاس شد حدس بزند کدام کلمه پاک شده است و آن را مجدداً بنویسد.

اسم و فامیل:

این همان بازی قدیمی است با این تفاوت که ستون‌ها کمتر و صدای اول کلمه‌ی مورد نظر چاپ شده است.

روش مشارکتی:

هر گروه یک جمله را آماده کنند و به ترتیب برای کلیه دانش‌آموزان کلاس دیکته کنند.

در هر گروه (سه یا چهار نفری) یکی از اعضا جمله را می‌گوید و بقیه ی اعضای گروه می‌نویسند. یکی از اعضا نیز می‌تواند به عنوان ناظر درست نویسی جمله گروه را کنترل کند.

املای پای تخته:

به روش مسابقه:

بین چند نفر اجرا شود که ابتدا تخته بین دو یا سه نفر تقسیم شود و کلمه یا جمله توسط معلم یا گروه به آن‌ها گفته شود.

روش بازی:

استفاده از مهره‌های خانه سازی:

روی مهره‌های خانه سازی حروف، ترکیب‌ها و یا کلمات با استفاده از کاغذ، نوشته شده است، در اختیار کودک یا گروه قرار می‌دهیم تا به ساخت کلمه و جمله بپردازند.

استفاده از خمیرهای بازی:

در گروه دانش‌آموزان حروف یا کلمه‌ای را با خمیر بازی درست می‌کنند و در معرض دید دیگر گروه‌ها قرار می‌دهند.

املای صوتی:

در این روش متن املا از شب قبل توسط معلم روی نوار کاست ضبط می‌شود و در کلاس پخش می‌شود تا کودک با استفاده بیشتر از گوش متن را بنویسد.

املای انگشتی:

دانش‌آموزان با یادگیری اسم اجسام اطراف خود به وسیله‌ی انگشت املای آن جسم را روی جسم مورد نظر می‌نویسد.

نوشتن بر روی هوا با انگشت.

نوشتن بر روی آرد با انگشت.

نوشتن املا بر روی ماسه آب خورده با انگشت.

تنوع در قرائت کننده متن املا:

دعوت از معلم پایه‌ی دیگر، مدیر مدرسه، معاون یا دانش‌آموز پایه‌ی بالاتر جهت خواندن متن املا در کلاس.

گفتن املا توسط یک دانش‌آموز به همه‌ی کلاس با هماهنگی قبلی که با او انجام شده است.